Charakterystyka: PIR wykorzystuje zjawisko odruchowego rozluźnienia mięśni po celowym ich napięciu. Wydłużamy rozluźnioną grupę mięśni do pierwszego oporu (bez bólu) przytrzymując pozycję np. ręką lub paskiem, następnie aktywujemy oporowanie (napinamy wydłużane mięśnie), używając niewielkiej, ciągłej siły (około 20%). Po ok. kilku – kilkudziesięciu sekundach (kiedy uczucie rozciągania, jeśli się pojawiło, powinno ustąpić, a mięśnie mogą być lekko zmęczone oporowaniem) rozluźniamy je i delikatnie pogłębiamy zakres wydłużenia (uczucie przyjemnej ulgi). Możemy wspomóc efekt wykonując swobodny wydech podczas rozluźnienia oraz (opcjonalnie) napiąć grupę mięśni antagonistycznych (czyli tych, które pomagają w wydłużeniu opracowywanej grupy mięśni).
+ PIR jest terapeutyczną techniką mobilizacji mięśni (pośrednio także powięzi), pomaga zredukować nadmierne napięcie, które może powodować ograniczenie zakresu ruchu, zmęczenie, ból oraz przywrócić równowagę układu ruchu. Może być stosowany w domu. Regularnie wykonywany, pomaga przywrócić fizjologiczną długość włókien mięśniowych, które ulegają przykurczeniu w wyniku przeciążenia, urazów, wad postawy, itp. Może pomagać przywrócić zakres ruchu i pokonać lęk przed nim i blokady po WYLECZONEJ kontuzji. Regularna praca metodą PIR może pomóc osobom, które poprzez wieloletnie intensywne i nie do końca dobrze zbilansowane treningi reagują stresem/lękiem na rozciąganie.
– Nie należy samodzielnie stosować tej (ani żadnej innej) metody mając urazy mechaniczne. Silniej / bardziej nie oznacza lepiej – metoda pozostawia pole manewru, ale osoby intensywnie trenujące mogą mieć tendencję do bycia przestymulowanymi – ich organizm “ignoruje” subtelniejsze bodźce, czekając tylko na te intensywne. W takim przypadku może być wskazany dodatkowo ODPOCZYNEK (m.in. w celu pobudzenia układu przywspółczulnego i obniżenia tonusu mięśniowego)